PKN ORLEN zaangażował się w projekt badawczo-rozwojowy, który ma na celu rozwój zaawansowanych technologii produkcji biokomponentów.

Jednym z elementów projektu będzie sprawdzenie możliwości łączenia tych biokomponentów z olejem napędowym produkowanym przez Koncern. Jednocześnie w ramach prowadzonych prac ocenie zostanie poddana możliwość implementacji technologii produkcji zaawansowanych biopaliw m.in. w warunkach pracy rafinerii Grupy ORLEN w Polsce i Czechach.
 
Projekt prowadzi centrum kompetencji BIOENERGY 2020+ GmbH, które zajmuje się kwestiami energetycznego wykorzystania biomasy. Do tej inicjatywy dołączył PKN ORLEN oraz Unipetrol, czeska spółka z Grupy ORLEN. Prace badawczo-rozwojowe potrwają 4 lata. Projekt dotyczy produkcji wosków stałych oraz biowęglowodorów syntetycznych w procesie zgazowania drewna i dalszej syntezy Fischera – Tropscha. Jednym z elementów prac będzie testowanie zaawansowanego biopaliwa przez auta na torze wyścigowym Pachfurth koło Wiednia.
 
- Jako firma  innowacyjna konsekwentnie rozszerzamy naszą działalność w obszarze projektów badawczo-rozwojowych dotyczących biokomponentów i biopaliw zaawansowanych. Udział w tym projekcie postrzegamy również jako możliwość oceny potencjalnych kierunków realizacji celów biopaliwowych  i w zakresie redukcji emisji CO2 w 2020 i w latach kolejnych – powiedział Robert Czekaj, Dyrektor Biura Zarządzania Łańcuchem Dostaw, odpowiedzialny za strategię realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego, w zakresie biopaliw w PKN ORLEN. 
 
Rozwój technologii biopaliw zaawansowanych opartych na technologiach termicznych przy wykorzystaniu surowca lignocelulozowego tj. drewna i słomy w Polsce jest na etapie badań laboratoryjnych. Nie można jednak wykluczyć, że będą one dostępne na rynku w krótkim horyzoncie. Zgodnie z regulacjami UE istnieje możliwość wykorzystania drewna opadowego do produkcji biopaliw z możliwością podwójnego zaliczenia wyprodukowanego biopaliwa do celów wyznaczonych na 2020 rok tj. 10% energ. BIO  w paliwach.
 
W związku z dużym potencjałem rozwoju zaawansowanych technologii produkcji biokomponentów i możliwości ich wdrożenia w Polsce, istnieje potrzeba implementacji odpowiednich uregulowań w prawie krajowym, umożliwiających wykorzystanie jako surowca do procesów szerokiej gamy biomasy lignocelulozowej. Obecnie w Polsce nie zostało jednak wdrożone rozporządzenie w zakresie tzw. pozytywnej listy surowców, z których wytworzone biopaliwa mogą być zaliczane podwójnie do Narodowego Celu Wskaźnikowego. Stanowi to główną barierę rozwoju podobnych technologii w Polsce.