Niedawno rozpoczął się ważny etap budowy terminalu LNG w Świnoujściu. Trwają prace budowlane przy realizacji fundamentów zbiorników. Dziś kolejna partia betonu zalewa zbrojenie pod fundament pierwszego zbiornika – konkretnie prace trwają nad drugą z czterech ćwiartek tzw. pierścienia zewnętrznego płyty fundamentowej. Powstające obecnie zbiorniki będą najbardziej charakterystyczną częścią przyszłego terminalu LNG. To właśnie te cylindryczne budowle o średnicy blisko 80 m i wysokości 50 m, są znakiem rozpoznawczym wszystkich światowych instalacji związanych z przeładunkiem skroplonego gazu.

Odbiór tego paliwa, jak i jego przechowywanie w postaci płynnej, to duże wyzwanie technologiczne, którego celem jest utrzymanie gazu w niskiej temperaturze (-163 st. C) i uniemożliwienie mu zmiany stanu skupienia. Skroplony gaz ziemny - ogrzewając się i cały czas parując - zwiększa swoją objętość ponad 600 razy. Dopóki jest płynem, opłacalny jest jego transport drogą morską gazowcami. Zanim jednak LNG znów stanie się gazem, musi zostać przepompowany do zbiornika w porcie docelowym. To właśnie zbiornik, niczym wielki termos, pozwala utrzymać gaz w stanie płynnym nie dopuszczając do wzrostu temperatury paliwa. Dlatego konstrukcja zbiornika przypomina termos z tą tylko różnicą, że służy do termicznej ochrony 160 tys. m3 płynnego gazu.

- W takim przypadku stosuje się rozwiązanie typu full containment (zbiornik w zbiorniku) – tłumaczy Paweł Piekarniak, dyrektor Pionu Technicznego spółki Polskie LNG, która zajmuje się budową a w przyszłości eksploatacją terminalu LNG. - To w uproszczeniu dwa naczynia – wewnętrzne stalowe a zewnętrzne betonowe – oddzielone od siebie izolacją – wyjaśnia dyrektor.

Spawanie naczynia wewnętrznego w całości wykonanego ze stali kriogenicznej, która cechuje się małą kurczliwością w niskich temperaturach, wymaga szczególnych umiejętności i stałej kontroli jakości. Stąd obecność na budowie najlepszych fachowców-spawaczy, którzy pochodzą z całego świata. Z kolei zewnętrzna ściana, wykonana ze sprężonego betonu, to konstrukcja, w której istotną rolę odgrywają struny sprężające fundament i ściany, wprowadzając kontrolowane naprężenia dla ograniczenia odkształceń konstrukcji podczas użytkowania zbiornika. To rozwiązania wymagające dokładnych obliczeń i precyzji wykonania – w takiej skali wykorzystywane, np. przy budowie mostów lub bardzo wysokich budynków. Strona 2 z 3

Sporym wyzwaniem będzie także, planowane na przyszły rok, podnoszenie kopuły zamykającej od góry zewnętrzny zbiornik żelbetowy. To nie dźwig, a sprężone pod kopułą powietrze, uniesie ją kilkadziesiąt metrów ponad ziemię. Oprócz elementów konstrukcyjnych ważną częścią zbiornika jest izolacja, dzięki której w dużym termosie możliwe będzie utrzymanie gazu w stałej temperaturze.

- Doskonale w tym przypadku sprawdza się perlit i włókno szklane – podkreśla dyrektor Piekarniak. - Taka izolacja jest na tyle skuteczna, że wpływ temperatury zewnętrznej na skroplony gaz będzie stosunkowo niewielki, mimo, iż różnica temperatur pomiędzy skroplonym gazem w zbiorniku a otoczeniem to czasami prawie 200 st. C. – wyjaśnia.

Tak duży zbiornik zawierający czynnik kriogeniczny, mógłby spowodować znaczący spadek temperatury podłoża, na którym stoi. Ale i na to inżynierowie znaleźli sposób – jest nim izolacja cieplna dna zbiornika oraz elektrycznie podgrzewana fundamentowa płyta denna, nad budową której trwają obecnie prace.

Utrzymywanie gazu ziemnego w stanie skroplonym to korzyści związane przede wszystkim z jego zdecydowanie większą gęstością w stosunku do stanu gazowego. Ta cecha właśnie otworzyła ekonomicznie uzasadnione możliwości transportu gazu skroplonego drogą morską i jego bezpieczne składowanie, także w naszym kraju. Zbiorniki, jako część instalacji powstającego terminalu LNG w Świnoujściu, to najważniejszy element z punktu widzenia ekonomiki tego przedsięwzięcia. Ich budowa, to doskonała okazja do zastosowania w polskim budownictwie przemysłowym najbardziej zaawansowanych rozwiązań światowych. Późniejsza ich eksploatacja odbywać się będzie z zastosowaniem najwyższych standardów bezpieczeństwa.

Skroplony gaz ziemny jest niepalny i obojętny dla środowiska, co jest szczególnie ważne na etapie jego składowania i odsłania kolejną korzyść z utrzymywania go w niskiej temperaturze.

* * *

Budowa terminalu LNG została uznana przez Rząd za strategiczną inwestycję dla bezpieczeństwa energetycznego kraju, ponieważ umożliwi Polsce odbiór gazu ziemnego drogą morską praktycznie z dowolnego kierunku na świecie. Terminal LNG powstanie w Świnoujściu, na terenie przeznaczonym pod rozwój portu. Pozwoli na odbiór do 5 mld m3 gazu ziemnego rocznie, z możliwością rozbudowy do 7,5 mld m3 (obecnie Polska zużywa ok. 14 mld m3 gazu rocznie). Budowa terminalu LNG w Świnoujściu to pierwsza tego typu inwestycja nie tylko w Polsce, ale także w Europie Środkowo-Wschodniej. Zakończenie budowy terminalu planowane jest na 30 czerwca 2014 roku.